
لینک *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه15
دولت ترکمانان سلجوقی ، یکی از وسیعترین و قویترین و پایدارترین دولتهای بوده که از سال 429 ه.ق. که سال پیروزی طغرل سلجوقی بر سلطان مسعود غزنویی در دندانقان سرخس است &ndash تا سال 590 ه.ق.- که سال سقوط آخرین پادشاه سلجوقی به دست اینانج است &ndash ادامه داشته است .
تحکیم موقعیت دولت سلجوقی ، به دو دلیل عمده صورت گرفته است : نخست آنکه برای اداره این دولت پهناور &ndash که از ماورای سیحون تا سواحل مدیترانه و از عمان تا تفلیس گسترش یافته بود &ndash از جناح ایرانی فارسی زبان برای تدوین ادارات دواتی ( دواوین ) و تعیین وزیران و همکاران اداری استفاده کردند . طبعا ، مقاومتی در برابر آنان که اصولا &zwnj ترک ( ترکمان &zwnj ) بودند و به زبان ترکی نیز سخن میگفتند پیش نیامد. وزرای معروف آنان عبارت بودند از : عمیدالملک کندری ، خواجه نظام الملک طوسی، مجد الملک قمی، شرف الملک خوارزمی ، سعد الملک آبی ، شرف الدین انوشیروان خالد کاشانی و امثال آنان . دلیل دوم ، موقیعت دولت سلجوقی بود . البته ، به علت اضطراری که خلیفه عباسی ( القائم لامرالله )&zwnj در استفاده از نیروهای ترکمان دچار آن شده بود ، ناچار حکومت آنان را به رسمیت شناخت و بغداد نیز در همه موارد ، آنان رامورد تایید و تجلیل قرار می داد .
این تایید بر اساس آن صورت گرفت که امیری از امرای دیلمیان فارس به نام &zwnj ارسلان بسا سیری ( اهل فسا ) که خود شیعه اسماعیلی بود ،&zwnj بر بغداد تسلط یافت . وی خلیفه القائم را از شهربیرون راند و خود به منصب حکومت نشست و در بغداد

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-113004-%d8%aa%d8%ad%d9%82%db%8c%d9%82-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%af-%d8%b3%d9%80%d9%84%d9%80%d8%ac%d9%88%d9%82%d9%80%d9%8a%d8%a7%d9%86/
- ۹۵/۰۸/۲۱