
وبیاى روغنی، سوژا یا سویا از دانه&zwnj هاى مهم روغنى به&zwnj شمار مى&zwnj رود و این گیاه بر اساس بسیارى از مدارک و شواهد، ۲۸۰۰ سال قبل از میلاد در چین کشت مى&zwnj شده و به&zwnj عنوان گیاهى مقدس مطرح بوده است. منشاء و منطقه اصلى اهلى شدن این گیاه، شمال شرقى چین دکر شده است، اما مرکز ژنى جنس Glycine، علاوه بر چین در شرق آفریقا و استرالیا نیز قرار دارد.
ارقام مهم سویا
ارقام سویا را مى&zwnj توان از لحاظ مورد مصرف در ۳ گروه علوفه&zwnj ای، روغنى و حبوبات قرار داد. ارقام علوفه&zwnj اى داراى دانه کوچک به رنگ سبز مایل به سیاه. ساقه&zwnj هاى ظریف و شاخ و برگ زیادترى در مقایسه با ارقام رونى مى&zwnj باشند. رنگ دانه در ارقام روغنى زرد است. ارقامى که به&zwnj مصرف خوراکى مى&zwnj رسند، داراى دانه&zwnj اى به&zwnj رنگ قهوه&zwnj اى مى&zwnj باشند.
ارقام سویا از نظر گروه&zwnj هاى رسیدگى به ۱۴ تیپ تقسیم&zwnj بندى مى&zwnj شوند و به&zwnj هر یک از این تیپ&zwnj ها یک کد را نسبت مى&zwnj دهند که عبارتند از: 00, 1.0 , 2, ......12.
زودرس&zwnj ترین ارقام در تیپ 00 و دیررس&zwnj ترین آنها در تیپ ۱۲ قرار مى&zwnj گیرند. ارقام دیررس در نواحى استوائى و ارقام زودرس در نواحى شمال کشت مى&zwnj شوند. در ایران از ارقام ۲ تا ۷ استفاده مى&zwnj شود. با توجه به دامنه گسترده رسیدگى در ارقام سویا، مى&zwnj توان آنها را در تمام نقاط دنیا کشت نمود.
شامل 14 صفحه فایل word

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-98071-%d8%af%d8%a7%d9%86%d9%84%d9%88%d8%af-%d9%85%d9%82%d8%a7%d9%84%d9%87-%d8%b3%d9%88%db%8c%d8%a7/
- ۹۵/۰۵/۲۶